Oflu Şiirleri / Sessiz Liman
Sessiz
Liman
Yusuf’un gömleği arkadan yırtıldığı gün
çatlamıştı
duvarları Tac Mahal’in!
kalanını ben tekmelemiştim ustasına lânet ederek;
terk edip devlet-i sevdayı
kırdım aşk mürekkebiyle dolu
kalemimi
sonunu bilmediğim yollara vurdum yangına küskün bedenimi
Züleyha’ ya inat!
Heyhat!
Kurtlara kurulmuş bir sofrada çakallar
servis yapıyorsa;
baykuşlar orkestrasının damgasını vurduğu geceye
sırtlan naralarının gölgesi düşer
Rast makamında!
- Huşû mu
kaldı?
Nâs suresini okuyorum!
Hannas şekillenmiş
vesvese, dâvudî bir
sesle yankılanıyor
delikanlı kayalar üzerinden.
Gerçi, teneke kupada
sunulmazdı zehir
gösterişli olmalı, acıtmamalı
bal tadında olmalıydı!
- Lût kavmini helâk edenden daha mı az
Meydan / ban / da / kiler
?
Hem
henüz yarısı bile yarı yoldayken!
- Kirlenmiş bedeni
temizler de bir kova su
- Ruhtaki kirlenmeye yetmiyor;
- Niagara
şelâlesi!
Sana bozdum tövbemi son kez!
- Sen;
Havva olsan
haram lokmayı tattırmak için bahçe duvarına tırmanacak
şeytanlar
saçlarından daha çok olacak!
- Aişe olsan
türlü
iftiralara uğrayacaksın modern çağın bedevi zihniyetlerince
bitti Hükmü
İlâhî, kesildi vahiy
getirmeyecek Cibrîl seni temizleyecek âyeti;
yalnızsın!
- Leylâ olsan
çöldeki kum tanelerince Mecnûn olacak
peşinde!
- O kadar çok kardeşin olacak ki
Yakup babanı kıskanacak!
Seni korumaya soyunacak âlemin yiğitleri
öyle ya;
hepsi Anadolu
delikanlısı!
- Hasret mi var gözlerinde?
Keyhüsrev` lerin istîlâsını
atlatabileceksen eğer
Bâbil sarayının bahçelerinde dolaş;
sağda Artemis
tapınağı
solda Zeus heykeli.
İskenderiye feneri aydınlatıyor Keops`un
mumyalanmış bedenini
zamana inat!
- Emir Rab’den!
Ama İbrahim
imar etti o kutlu mâbedi;
ustası beşer
kıblesi insanlığın ebede dek;
kim sâhip ki ona
sana sunabilsin?
- Uğrunda saray yaptırılan
Belkıs’ın
tahtına mı oturmak istiyorsun? ;
Billur kristalleri su sanıp
eteğini toplamak
şaşırmak mı?
Süleyman’ın mührü kimin elinde ki cinlere
hükmetsin?
yaşayan mı var o büyük sultan kadar!
- Ben;
tövbemi sana bozdum
son kez sana bozdum yâr! ;
Ne yeni bir yıkıma
katlanır bu yürek
ne yeni bir tövbeye daha kalır an.
İsrafil
sûr’a
güneş doğudan batmaya hazır
bitmekte artık zaman;
- Gel
artık! ;
Son gemiyi uğurluyor
bu sessiz liman…
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz
İstanbul - 2005
(Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
