Ne zaman unutturdu ne yıllar aldı derdi Bırakıldığım yerde bıraktığın gibiyim Hani bizi bilenler - zamanla söner - derdi Sönmesi şöyle dursun; ilk yaktığın gibiyim. Gelince başucuna yaş ağlar, zülâl ağlar Kendine boyun büken kadere ikbâl ağlar Ses ağlar, kelâm ağlar, isyan, itidal ağlar Hâli arzdan çaresiz arzıhâle; hâl ağlar! . Ne değdi ne dokundu bu yüreğe nâmahrem Seni kim mahzun eder; hangi gök hangi âlem? Kâinata and olsun! Şâhit olsun ki kalem; Vedâ edip giderken son baktığın gibiyim.
Güne güneş küsmüşken geceye hilâl ağlar Yıldızlar ayaklanır sonra ihtilâl ağlar Yer ağlar, semâ ağlar, sabır, infial ağlar O yâr-ı müstesnâya diz çöker zevâl ağlar! .. Zamanın dergâhında sigaya çekilse an Âhımın serencamı olur hakkıyla ayan -Yaşıyoruz - denir ya; say ki benim yaşayan Hayata biraz kırgın, biraz dargın gibiyim.
Kahr bürünmüş cevaba söz ağlar sual ağlar Hasrete yenik düşen visâle vebâl ağlar Dil ağlar, dua ağlar, hayâl, ihtimâl ağlar Hoşluğu bîtap olmuş “ kal ” a hoşça kal ağlar..!
...
Mehmet Emin Türkyılmaz
Oflu
( Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)
