|
|
Edebiyat Defteri Penceresinden Heceye Bakış!
Yıllar önce Türkiye genelinde üç imalatçı firmadan biri olan bir süt firmasının bayiliğini yaparken yaptığım işin hakkını vermek adına o firmanın süt satın aldığı köylülerden başlayarak nakliyecilerine, ham süt depolarından paketleme makinelerine, müdürlerinden bize mal taşıyan plasiyerlerine kadar; yani süt veren ineklerin yediği ottan sütü içenlerin paketi attığı çöpe kadar hemen her bölümünü çok iyi incelemiş, yapılan bir işi anlatabilmek için önce iyi tanımanın çok gerekli olduğunu görmüş ve bu ciddiyetin çok faydalarını tespit etmiştim.
Ticari amaç güdülmeyen uğraşların meslek kapsamında değerlendirilmesi ne derece doğrudur, hobi demek bu işi biraz hafife almak olur mu bilemiyorum ama benim için hece şiiri böyle bir yerdedir galiba. Yaklaşık kırk yıldır bir şekilde içinde olduğum hece şiirini bir akademisyen gözü ile incelemeyi çok arzu ederdim elbette. Ne var ki mesleğim edebiyat değil ve bu anlamda yıllar içinde ayırdığım zamanın çok yeterli olduğunu söyleyemeyeceğim. Çok uzak kalmadığım ve ihmal etmediğim de bir başka gerçek.
Belki platonik, belki karşılıksız, belki de karşılıklı… Ama hece tutkuma aşk demek çok yanlış olmamalı! Çocukluğumda rahmetli dedemin mektuplarını yazarken üslûbundaki kafiyeler, teravih namazlarında okumayı alışkanlık edindiği “ Er Rahman “ Sûresindeki ses uyumu beni çok etkilemişti. Sonra K. Kerim’deki âyet sonlarındaki ses benzerlikleri, İstiklâl Marşı ve üstad Necip Fazıl bu etkilenmeyi daha artırdı. Velhâsıl bir heceye sevdalandım kendi çapımca… Edebiyat siteleri ve Edebiyat defterinde geçirdiğim yıllar, incelemelerim, tâkiplerim, istatistiklerim ise günümüz hece şiiri ile ilgilenenler hakkında bilgi sâhibi olmama vesile oldu. Edebiyat siteleri dışındakiler, özellikle radyolar da bu bilgilerimi artırdı. Neticede bu konuda birkaç şey söylemem çok bilmişlik kapsamında değerlendirilmeyip, hoş karşılanacaktır diye düşünmek istiyorum. İçinde bulunduğumuz sitenin; Edebiyat Defteri’nin günümüzdeki durumu özetlemek açısından ölçü alınabilecek bir yer olduğunu düşünürsek eğer, buradaki durumu açıklayarak genel anlamda günümüzdeki hececileri az çok bir yerlere oturtabilmek mümkün olacaktır kanaatimce.
Elbette gözümden kaçanlar, listelerken sehven yazamadıklarım vardır ama tâkip listemdeki :
1. lutuf veli
2. Bekir Akbulut
3. mehmet yaş
4. Fatma Alageyik
5. kocakurtsoylum : ( Rahmetle anıyoruz)
6. GARİPYAŞAR
7. mehmetsahan
8. islam kölge
9 idris gümüş
10. Dursun TOMBUL
11. Murad-ı Batin-i
12. Alptekinyazar
13. tuhana
14. İĞDE ÇALISI
15. kulhilmi
16. yasemen akyürek
17. çetin kabak
18. abdulhadi bay
19. aşık ramazan
20. Hikmet Okuyar
21. Zülfikar Yapar Kaleli
22. Mücella Pakdemir
23. KargülüALMILA
24. YAZGI24
25. Serhat ERTAŞ
26. ö.ç.m
27. Emine GÜNER
28. nesimsek
29. agahsafa
30. ayhan çoban
31. seyfi betik
32. Onur BİLGE
33. cemre2
34. azaptar
35. Kederli
36. Nihat YURT
37. Delibal
38. A/RAS
39. muzafferkondel
40. şeker29
41. OMARIM
42. sami biberoğulları
43. Müsadenizle
44. RefikaDoğan/GülceEdebîAkı
45. DERBEDER HAVVA
46. Şâire B.
47. ATLI
48. Necatik
49. Leipeita
50. frezya...
51. ( Durdu Şahin’in sayısını ancak kendi bildiği diğer üyelikleri )
52. Ali Ekber Hırlak
53. Entellektüel-41
54. AYSEL TARCAN-SEVDA ŞAİRİ
55. guleseryorulmaz
56. Bandırmalı
57. Taskin Uzel
58. Arap kurt
59. Ahmet Moran
60. SOFUOĞLU
61. Halil Manuş
62. gsolmaz
63. şahinyılmaz
64. ramazan.efe
65. fatma kahraman yıldız
66. Şiirlerin Ziyası
67. mzorla
68. Edebiyat Öğretmeni
69. Sentezi
70. Çetin KILINÇARSLAN
71. M.Sadık
72. Taki Örs
73. Nâz Revâ Nur
74. Turaç
75. dumanlıgönül
76. Sivaslı Remzi
77. Dertlidar
78. Fatma Biber
79. Mürsel Emre DOĞAN
80. HATAYLI
81. erolbasci
82. AZADDD
83. Nesrin Göçmen İNANKUL
84. Yalcin Temiz
85. murat erciyas
86. elif_elif.
87. sır
88. Güneri Yıldız
89. AbsürdX
90. Salih Keteci
91. bahattintonbul
92. Binboğalı
93. basra
94. SerdarAkkoc
95. Aşık Doğani / Doğan YILDI
96. İrfan Yılmaz
97. Kul-Çerçi
98. HakanKurtaran
99. emine erdem
100. Talibi
101. tugrul50
102. derdiyar
103. turanoğlu
104. Mehmet Nalbant
105. Gülserçesi
106. mnihatmalkoc
107. Selahattin Koşar
108. Tuncay Akdeniz
109. babidim
110. Dursuncan
111. kürşad59
112. suat_cakir
113. cevatakgun
114. BüyükDoğu
115. İbrahim Bayraktar
116. melankoli_7
117. mehmet karlı
118. Fikret Yılmaz Çavdar
119. şahamettin
120. EMİRDAĞLI ŞAİR
121. İSMAİL SÜKLÜM
122. Mecit Aktürk
123. gülkurusu
124. Kadir YILDIZ
125. nezahat kaya
126. vega4
127. kalemi kırık
128. Yıldız Toksöz
129. Serkan Uçar
130. ZEKİ CENNET
131. MustafaCeylan
132. İbrâhîmî Feyzullah Yalçın
133. murseladiguzel
134. attila
135. yavuzoğlu
136. AbdullahKabatas
137. _simurg_
138. yusufyildiz
139. Ahmet Demir.
140. ismailkoray
141. Serapta Bir Damla(züleyha
142. Niyazi Tuncer
143. hüzn-ü aşk
144. siyahtakibeyaz
145. Makman
146. cetiner07
147. Sandalli
148. AHMET TURANOĞLU
149. ZeMahşer
150. Çaylak
151. zemini
152. Ahmet Sargın
153. Tayyar YILDIRIM
154. itahtacioglu
155. mimarefe
156. su_misali(Gülhun Ertilav)
157. Seçkin Erdoğan
158. gelmeyenvuslat
159. mehmet özdemir
160. İsmail GÜL (Vars@yalım)
161. bahçıvan
162. zaralıeren
163. emine çerçi
164. nefs
165. zekibekar
166. Sigirtmaci
167. havva keskin
168. FikretCENGİZ
169. buruk veda
170. FİKRET SAĞ
171. OZANMERDAN
172. gelin çiçeği
173. Hakan İlhan Kurt
174. Aciz
175. aşık obalı
176. Mustafa Göktekin
177. bekirce
178. tevhit
179. mustafa doğan 2
180. Buse Vuslat Akar
181. haşim kalender
182. Halkın Şâiri
183. Bayram Ali Bülbül
184. kardelen26
185. ummueytem
186. İBRAHİM KARAÇAY
187. dağ gülü
188. AŞKIN COĞRAFYASI
189. ahmet idrisoğlu
190. Şehri Karakaya
191. Ali ALTINLI
192. vuslat05
193. Emine UYSAL (EMİNE45)
194. Zübeyde Gökbulut
195. Sabiha KÜÇÜKTÜFEKÇİ
196. Hüdai
197. şahin cahit yanık
198. pir i faniyim
199. ozankoman
200. AKYÜZüm
201. Âsûde-68
202. Necdet EREM
203. BOZOK KIZI
204. HüseyinGazi
205. ahvam-ı beşer
206. VeliBOSTANCI
207. UĞUR KALFA
208. ceyhuni
209. erdemoğlu
210. hacı ali
211. Nermin Aydın
212. ümit zeki soyuduru
213. M. FATİH KAHRAMAN
214. Mehmet ASLAN
215. sahra&su
216. ozan kadim
217. Mehmet_Nacar
218. ŞAHELA
219. Gözükaram
220. zaralıcan
221. Seyit Kılıç
222. halilşakir
223. İhsan TURHAN
224. lebiderya
225. HATİCESARITAŞ
226. Erdoğan BEKTAŞ
227. zakir
228. Saadet Ün
229. RABATLI
230. samanyolu1234
231. Makberî -Ahmet Akkoyun
232. Sükûti
233. S / ÂYE
234. yarsever
235. SitemkarAşık
236. Mori Kız
237. mustafa sade
238. Hakiki Kabakçı
239. NİLMAVİSİ(Nilüfer Sarp)
240. hocaoğlu
241. ekremsama
242. Rifat KAYA
243. TIKIROĞLU1071
244. aysegulguncan
245. oktayzerrin
246. kenya64
247. ZEKİ TOMBUL
248. Gökan Öztürk
249. Halil Gülşen
250. dostyeli
251. MEZARKABUL55
252. yusuf akyüz
253. YUSUF BİLGE
254. Mustafa Yaralı
255 Şükran AY
256. Rabia BARIŞ
257. Afet İnce Kırat
258. Müjgan Akyüz
259. Yavuz Dogan
260. muratcanbolat
261. gri gölge
262. Hilmi YAZGI
263. talip
264. MetinEser
265. omerekincimicingirt
266. BestamiYazgan.
267. ASIKLUZUMSUZ
268. Hâlek.
269. Manzuman
270. H.İbrahim SAKARYA
271. cosari
272. erolkonur
273. maskosu
274. Gülizar53
275. Necla SARIKAVAK
276. turhansahin
277. kemalakgül
278. NAZCA
279. Ali ÖZKANLI
280. Muhsin İlyas Subaşı
281. bahakar
282. ahmet sivri
283. Nehir Orbay
284. Dünyevî
285. sükut-ve-çığlık
286. SEHERYELİ.
287. aşıkcemal
288. Şefik Tiryaki
289. Şaban Aktaş
290. Murat Aydın Doma
291. Halistin Kukul
292. Sulalesi
293. sagir
294. ozanerbabi
295. Sessiz Peri
296. hanifi kara
297. KARACAGÖZLÜM
298. GÜLDAMLASI**
299. ALİ KILIÇ
300. UMIT38
301. YAS.KAN
302. Halit Yıldırım
303. Ahmet Emin Atasoy
304. cevresam_71
305. fatma.naz
306. KANGALLIMUSTAFA-2
307. Ayser ÖZBAKIR
308. hyazici58
309. mestane
310. Durdu Şahin
311. bbetül
312. ahmet öztürk m.
313. HakkınSesi
314. Agahi - Dursun Bayrak
315. zafer yılmaz
316. Seher Emrullahoğlu
317. BİLAL TEKİN
318. gül peri
319. cemil
320. A.yıldız
321. dursun tiftik
322. Kâzım ÖZGÜR
323. Coşkun Mutlu (Hüznünşairi
324. mihri_mah
325. İhsan POLAT
326. Yakuti
327. Halil GÜLEL
328. EHVENCE
329. Erdal Yılmaz
330. meftunn
331. Mehtap ALTAN
332. Garip Ağa
333. Ahmet ÖRNEK
334. ( Durdu Şahin’in sayısını ancak kendi bildiği diğer üyelikleri )
335. sakaogluhasankucuk
336. Hicran Aydın Akçakaya
337. Harzerroller
338. obadi
339. Ali PEKŞEN
340. sadibal
341. Ahretlik
342. kayaturan58
343. sabihaserin
344. fıratınkızı
345. İbrahim KALKAN
346. Leyla Usta
347. Ben bir hiçim
348. harikaufuk
349. NADİDEM ZEHRA
350. M.T.G
351. Şefika TÜRK
352. balıbey
353. ALTUNEL
354. .birisi.
355. Avşar Babam Benim
356. erdal_dursun
357. karapece
358. eroluraz
359. Berit
360. telkök
361. Mahir Başpınar
362. * Harfsizdi *
363. Ozan KADÂNİ
364. Sevim Karadeniz
365. yok,sul
366. serdaratabay
367. asik_kevseri
368. PUSAT CCC
369. bereket
370. Aynur Baş
371. adalet morkoç
372. BOZKIR’İ
373. Bayram MECİT
374. ilhami arslantas ..
375. Erzurumlu Selim
376. Yakamozmavisi
377. Erol ÇELİK
378. Tayib Atmaca
379. congeri
380. Neşe CÖMERT
381. aladag
382. Kadir haktan TÜRKELI
383. Ar@s
384. aşık haydari
385. durani12
386. Erol URAZ.
387. Şeb-i Efzûn
388. Gökhan KAVCI
389. erdinç tip
390. zuhal sevdası
391. Münevver DÜVER
392. Aşık Alemi
393. İzzet KOCADAĞ
394. muhacir bozkurt
395. ben çiçek
396. Gulsen Tunckal
397. Gürsel SÜKÛTİ
398. Ayhan Çoban.
399. Bamsı Beyrek
400. YİĞİDO 58
401. Sevim Aslanalp
402. Ahmet Ayaz
403. Necati Simsek
404. Asım kısbet
405. mirim
406 ozanilo
407. cemal.goren
408. hülvani
409. Ilgazlı Yusuf
410. poet19
411. Sevi-esin
412. HÜSNÜ ÖNDER
413. Afşaroğlu
414. KEVE
415. Ali Yazgan
416. ilhan kurt
417. Nuh Comba
418. ozanali
419. GİZEMLİ ŞAİİR
yaklaşık dört yüz yirmi kişinin ( listedeki bazı arkadaşlar serbestçi olup hece denemeleri de yapmaktadırlar. ) her yazdığı şiiri okumaya çalışıyor, bir önceki, bir yıl önceki şiirlerini de hatırlıyorum genellikle. Yeni katılan arkadaşları ekliyor, ayrılanları da az çok biliyorum.
( Seçki kurulundaki arkadaşların Hece Şiiri adına bu listeyi dikkate alıp kontrol ve tâkip etmelerinde fayda görüyorum )
Bir veri olması adına bu listedeki arkadaşların çalışmalarına baktığımda ise;
% 30 ‘unun her şiirinin hatalı, ( hece ve kafiye )
% 20’sinin bazı şiirlerinin hatalı ( Hece ve kafiye )
Olduğunu görüyoruz.
( Kafiye hatalarının çoğunda kafiye bilmemek, bir kısmında dikkat etmemek varken hece hatalarının çoğunda önemsememek, dikkat etmemek, yazılanları kontrol etmemek ve sayamamak gibi nedenler görülmekte)
Geriye kalan % 50’lik kısmın, yani yaklaşık iki yüz kişinin % 40’ ında muhtelif arızalar nedeniyle şiirleri bazen ilk kıt’ada bazen ikinci kıt’ada ya da diğer kıt’alarda okumaktan vazgeçiyoruz.
Geriye kaldı yaklaşık yüz kişi!
Yani her dört çalışmadan üç tanesi şiir adına zaman harcanacak, dikkate ve ciddiye alınacak ürünler değil...
( Aslında bu kesimle de ilgilenilir ve içlerinden bir kısmını yazdıkları okunacak hâle getirmek mümkün olur ama sağ olsun arkadaşlarımız öyle yorumlar, öyle övgüler yapıyorlar ki hataları söyleyemiyoruz.
Düşünün! Sayfasında kırk - elli yorum gören, “ üstadım – üstadem – hocam “ payelerini alan, yere göğe sığdırılamayan bir insana nasıl ve hangi cesaretle eksiği olduğunu söylersiniz?
Zaman zaman özel mesajlar ile yapmaya çalıştığımız uyarılarda çok memnun olanları, düzeltmek için gayret gösterenleri, ciddiye alanları gördüğümüz gibi, bu mesajlarımızı önemsemeyen, aklınca gırgıra almaya ve makara yapmaya çalışanlarla da karşılaşmadık değil
Düşünün! Sayfasında kırk - elli yorum gören, “ üstadım – üstadem – hocam “ payelerini alan, yere göğe sığdırılamayan bir insana nasıl ve hangi cesaretle eksiği olduğunu söylersiniz?
Zaman zaman özel mesajlar ile yapmaya çalıştığımız uyarılarda çok memnun olanları, düzeltmek için gayret gösterenleri, ciddiye alanları gördüğümüz gibi, bu mesajlarımızı önemsemeyen, aklınca gırgıra almaya ve makara yapmaya çalışanlarla da karşılaşmadık değil )
Yaklaşık bu yüz kişinin çalışmalarına baktığımızda; gerçekten son derece memnun edici çalışmalar, gelişmeler arayışlar içinde olup ortaya okunası, alkışlanası ve hece adına gurur verici eserler koyanlar olduğu gibi, kendini tekrara devam edenler, kendinden başka şair, yazdıklarından başka şiir tanımayanlar, Halk Şiirinden özellikle Âşık Edebiyatından başkasına şiir demeyenler, bin yıllık kafiyeleri ve tâbirleri birebir kullanıp hiç kendini zorlama gereği duymayanlar, Halk Şiirini yok sayanlar gibi muhtelif saplantılar içinde olanları da müşahede ediyoruz.
( Aslında bizim en büyük eksikliğimiz “ şiir konuşamamak! – Şiir tartışamamak! ”
Konuşacak ve tartışacak şiire gönül vermiş, şiiri bilen insanların azlığı yanında bunu sevmiyoruz da. Çünkü, konuşabilmek için bilmek, bilmek için de okumak, incelemek ve araştırmak gerekir.
Bunu hiç sevmiyoruz!
Özellikle şiir etkinliklerinde şiir konuşmaya ve tartışmaya ayrılan zamana hiç denk geleniniz var mı?
“ Sahnede kaç dakika kalacağım, kıyafetim beğenilecek mi, ya resimlerim iyi çıkmazsa, acaba arkamdan hangi dedikodu yapılacak ” türü kaygıların şiirin önüne geçmediğini hangimiz söyleyebiliriz? Elbette bunlar insani kaygılardır ve normaldir ama şiire bir şey kattığını söyleyebilir miyiz?
Defter’deki sayfalara düşen yorumlar bir başka can sıkıcı durum!
Bazı arkadaşlarımıza ne hikmetse gönül kırma ile doğruları söylemek arasındaki farkı bir türlü anlatamadık! Söylem bazında Mevlânâ ve Yunus olmanın gerçekle ne kadar ilişkili ve orantılı olduğunu tarihimizde ancak birer tane çıkmasıyla anlamak mümkünken, hemen her sıkışanın bu isimleri ve felsefelerini dillerine pelesenk etmesini de doğrusu çok anladığım söylenemez.
Burası Mevlânâ ya da Yunus dergâhı mı?
Kaldı ki, o dergâhlarda olup da derse girmeyenler, okumayanlar ve namaz kılmayıp oruç tutmayanlara nasıl davranıldığı konusunda bilgisi olan var mı?
Sayfaya şiir kayıt ediliyor. ( şiir diyorum ya her neyse adı ). Yazılma süresi yarım saat - bir saat, kontrol edilme gereği duyulmamış, imlâlarına bakılmamış, bir defa olsun sesli okunmamış, kimseden görüş alınmamış. Ama görsel efektlerle donatılıp seslendirilmesi ihmal edilmemiş.
“ Buyrun “ diyorlar!
Tıpkı tuzu, biberi, tadı olmayan, pişmemiş ya da yanmış oldukça lezzetsiz hatta berbat bir yemeğin pahallı porselenler içinde mükemmel bir sunumla masaya konması gibi.
Şimdi yemeği hazırlayan kişi; eşimiz, annemiz, kardeşimiz ya da konuğu olduğumuz biri ve değerli diye hiç mi ses çıkarmayacağız? Ne olacak tansiyonumuz ne olacak midemiz? Bizim sağlığımızın hiç mi önemi yok.
“- Efendimi kibarca tok olduğunuzu söyler, yemezsiniz “ diyenleri de çok duyduk elbette ama bırakmıyor ki! İlla yiyeceksin diye ısrar ediyor.
O masadakilerden saygı bekleyenin o masadakilere saygı göstermesi de gerekmez mi?
Bence gerekir.
En azından elinden geleni yaptığını bilmemiz gerekir.
Her insan elbette saygıyı hak ediyordur. Ne var ki saygı göstermesini bilmeyenlere gösterilen saygı hak ettiklerinden değil, gösterenin nezaketinden ve kibarlığındandır. İşte bunu hak kabul edip meydanda çıplak gezmeyi normal kabul edenlere çıplak denmesi biraz canlarını yakıyor şüphesiz!
Onca hatasını gördüğü halde bir sayfadaki çalışmayı hangi nedenle övmüş olursa olsun öven kişi riyakârdır, samimi değildir ve asla o sayfanın sâhibine dostluk yapmıyordur bana göre. Bu illa eleştirecek demek değildir elbette. Sessiz kalmak da bir seçenektir. Ama bir şey yazacaksa doğru yazmalıdır. Çünkü doğrular söylenmeye söylenmeye, ikazlar yapılmaya yapılmaya, gerçekler dillendirilmeye dillendirilmeye insanlar artık kendi yanlışlarını meşru görmeye başlıyor ve lâf dinlemez, uyarı kabul etmez hâle geliyorlar.
“ İnandığınız gibi yaşamazsanız yaşadığınız gibi inanmaya başlarsınız ! “
Ve hece, bırakın ilerlemeyi yerinde bile sayamıyor.
Sonra da çıkıyor bazı akl-ı evveller: - Hece şiiri devrini tamamlamış, geleceğin şiiri artık serbesttir “ diye görüş bildirmekten öte ahkâm kesiyorlar. Bu görüş olsa bir şekilde tartışma konusu olarak anlaşılabilir ama ahkâm kısmı sadece cehaletin zirve noktası olan ukalalıktır!
Bu insanlara bilerek ve bilmeyerek fırsat verenleri hece affetmeyecektir elbette…
Konuşacak ve tartışacak şiire gönül vermiş, şiiri bilen insanların azlığı yanında bunu sevmiyoruz da. Çünkü, konuşabilmek için bilmek, bilmek için de okumak, incelemek ve araştırmak gerekir.
Bunu hiç sevmiyoruz!
Özellikle şiir etkinliklerinde şiir konuşmaya ve tartışmaya ayrılan zamana hiç denk geleniniz var mı?
“ Sahnede kaç dakika kalacağım, kıyafetim beğenilecek mi, ya resimlerim iyi çıkmazsa, acaba arkamdan hangi dedikodu yapılacak ” türü kaygıların şiirin önüne geçmediğini hangimiz söyleyebiliriz? Elbette bunlar insani kaygılardır ve normaldir ama şiire bir şey kattığını söyleyebilir miyiz?
Defter’deki sayfalara düşen yorumlar bir başka can sıkıcı durum!
Bazı arkadaşlarımıza ne hikmetse gönül kırma ile doğruları söylemek arasındaki farkı bir türlü anlatamadık! Söylem bazında Mevlânâ ve Yunus olmanın gerçekle ne kadar ilişkili ve orantılı olduğunu tarihimizde ancak birer tane çıkmasıyla anlamak mümkünken, hemen her sıkışanın bu isimleri ve felsefelerini dillerine pelesenk etmesini de doğrusu çok anladığım söylenemez.
Burası Mevlânâ ya da Yunus dergâhı mı?
Kaldı ki, o dergâhlarda olup da derse girmeyenler, okumayanlar ve namaz kılmayıp oruç tutmayanlara nasıl davranıldığı konusunda bilgisi olan var mı?
Sayfaya şiir kayıt ediliyor. ( şiir diyorum ya her neyse adı ). Yazılma süresi yarım saat - bir saat, kontrol edilme gereği duyulmamış, imlâlarına bakılmamış, bir defa olsun sesli okunmamış, kimseden görüş alınmamış. Ama görsel efektlerle donatılıp seslendirilmesi ihmal edilmemiş.
“ Buyrun “ diyorlar!
Tıpkı tuzu, biberi, tadı olmayan, pişmemiş ya da yanmış oldukça lezzetsiz hatta berbat bir yemeğin pahallı porselenler içinde mükemmel bir sunumla masaya konması gibi.
Şimdi yemeği hazırlayan kişi; eşimiz, annemiz, kardeşimiz ya da konuğu olduğumuz biri ve değerli diye hiç mi ses çıkarmayacağız? Ne olacak tansiyonumuz ne olacak midemiz? Bizim sağlığımızın hiç mi önemi yok.
“- Efendimi kibarca tok olduğunuzu söyler, yemezsiniz “ diyenleri de çok duyduk elbette ama bırakmıyor ki! İlla yiyeceksin diye ısrar ediyor.
O masadakilerden saygı bekleyenin o masadakilere saygı göstermesi de gerekmez mi?
Bence gerekir.
En azından elinden geleni yaptığını bilmemiz gerekir. Her insan elbette saygıyı hak ediyordur. Ne var ki saygı göstermesini bilmeyenlere gösterilen saygı hak ettiklerinden değil, gösterenin nezaketinden ve kibarlığındandır. İşte bunu hak kabul edip meydanda çıplak gezmeyi normal kabul edenlere çıplak denmesi biraz canlarını yakıyor şüphesiz!
Onca hatasını gördüğü halde bir sayfadaki çalışmayı hangi nedenle övmüş olursa olsun öven kişi riyakârdır, samimi değildir ve asla o sayfanın sâhibine dostluk yapmıyordur bana göre. Bu illa eleştirecek demek değildir elbette. Sessiz kalmak da bir seçenektir. Ama bir şey yazacaksa doğru yazmalıdır. Çünkü doğrular söylenmeye söylenmeye, ikazlar yapılmaya yapılmaya, gerçekler dillendirilmeye dillendirilmeye insanlar artık kendi yanlışlarını meşru görmeye başlıyor ve lâf dinlemez, uyarı kabul etmez hâle geliyorlar.
“ İnandığınız gibi yaşamazsanız yaşadığınız gibi inanmaya başlarsınız ! “
Ve hece, bırakın ilerlemeyi yerinde bile sayamıyor.
Sonra da çıkıyor bazı akl-ı evveller: - Hece şiiri devrini tamamlamış, geleceğin şiiri artık serbesttir “ diye görüş bildirmekten öte ahkâm kesiyorlar. Bu görüş olsa bir şekilde tartışma konusu olarak anlaşılabilir ama ahkâm kısmı sadece cehaletin zirve noktası olan ukalalıktır!
Bu insanlara bilerek ve bilmeyerek fırsat verenleri hece affetmeyecektir elbette… )
Buradan da bir elemeye gittiğimizde okunabilecek şair sayısı bonkör bir anlayışla elli, titiz bir anlayışla yirmi beş, ikisinin ortalamasını alırsak eğer otuz beş gibi bir rakama oturuyor.
Dört yüz küsur kişi yazan ama okunabilecek sayı otuz beş.
Bu sayı çok düşük!
( Bir şey almak istemeyene, almaya hazır olmayana hiçbir şey vermenin mümkün olmadığı gerçeği elbette aklımızdadır. İçimizde böyle bir vazifesi ve sorumluluğu olan var mı ? Bence yok!
Şiir gönül işidir. Ona ayrılan zaman, verilen emek, siteler, site yönetimleri, kurullar, organizeler, toplantılar, çalışmalar, araştırmalar... Velhâsıl bütün bunlar ancak sevilerek, istenerek yapılabilir. Bir mecburiyet ve vazife edasıyla değil. Ama şunu biliyorum ki, merak eden, öğrenmek isteyen her arkadaşa gönül rahatlığı ile cevap verecek ve yardımcı olacak birileri mutlaka vardır içimizde.
Kendini geliştirmek isteyenler var mı?
Evet var. Ama çok fazla değil.
Daha çok, olduğu gibi kabul edilmek istenen, her yazdığı beğenilen, oldukça çok yorum almak isteyen, takdir ve iltifat bekleyenlerimiz daha çok. Bu ancak içimizdeki arzuları tatmin etmek adına kandırmaca olduğunu bile bile tatmin olmaktan öteye geçmiyor. Kendimizi kandırıyoruz. Şiir adına, edebiyat adına hiçbir anlam ifade etmiyor
Şiir gönül işidir. Ona ayrılan zaman, verilen emek, siteler, site yönetimleri, kurullar, organizeler, toplantılar, çalışmalar, araştırmalar... Velhâsıl bütün bunlar ancak sevilerek, istenerek yapılabilir. Bir mecburiyet ve vazife edasıyla değil. Ama şunu biliyorum ki, merak eden, öğrenmek isteyen her arkadaşa gönül rahatlığı ile cevap verecek ve yardımcı olacak birileri mutlaka vardır içimizde.
Kendini geliştirmek isteyenler var mı?
Evet var. Ama çok fazla değil.
Daha çok, olduğu gibi kabul edilmek istenen, her yazdığı beğenilen, oldukça çok yorum almak isteyen, takdir ve iltifat bekleyenlerimiz daha çok. Bu ancak içimizdeki arzuları tatmin etmek adına kandırmaca olduğunu bile bile tatmin olmaktan öteye geçmiyor. Kendimizi kandırıyoruz. Şiir adına, edebiyat adına hiçbir anlam ifade etmiyor )
Şiir, edebiyatın bir dalıdır. Genellikle edebiyat ve sanat belirli yetenekleri ister. Bu yetenekler doğuştan olan ama çalışmayla geliştirilecek ve artırılacak yeteneklerdir. Bir insan ne her alanda yetenekli olabilir, ne de böyle bir zorunluluğu vardır. Çok iyi pilot olabilirsiniz. Ama çok iyi pilotsunuz diye çok iyi bisiklet kullanamayabilirsiniz.
Cumhuriyet döneminin en önemli Diyanet İşleri Başkanı ve fıkıh âlimlerinden Ömer Nasuhi Bilmen ciltlerce kitap yazdığı hâlde Cuma hutbesi okuyamazdı. O kadar hitabeti zayıftı.
Süleymaniye müderrislerinden ve son devrin en büyük âlimlerinden Güvelioğlu Hacı Dursun Efendi
“ - Allah (cc) bana iki şeyi vermedi; biri hitabet diğeri ses “ demiştir. Üstad Necip Fazıl Kısakürek ve birçok değerli usta şairimiz bardak ve masa resmi çizebiliyor muydu acaba? Abdurrahim Karakoç’un aklında tuttuğu bir tek şiiri yoktu ve yorum konusunda çok zorlanırdı. Zaten, eğer bütün özellikler ve yetenekler bir insanda ya da bir hayvanda toplanmış olsaydı dünyadaki en tehlikeli silah o olmaz mıydı? Mesela, eğer bir aslan hem fil iriliğinde olup hem de yılan zehrine sâhip olsa ve uçma özelliği de ona verilse ormanda diğer hayvanların barınma ve yaşama şansı ne olurdu?
Bu bir dengedir! Ve dengeyi zorlamak tehlikelidir. Hiç kimsenin şair olmak ve mutlaka şiir yazmak gibi bir zorunluluğu da yoktur! Üstad Mustafa Ceylan’ın bir başka edebiyat sitesi üyelerini inceleyerek isim isim ele aldığı ve yayımladığı iki incelemesi hem sabrın son noktası hem de gerçek yüzümüzün ortaya çıkması adına çok anlamlıdır.
Şiirimizde Yeni ve Yenilik-1 “ Marangoz ve Dondurmacılara "
Şiirimizde Yeni ve Yenilik-2 " Aşık ve Bulaşık "
Bu iki makale isimleri geçen birçok arkadaşımızı üzmüştür şüphesiz. Ne var ki, kartvizitlerine kendi kendilerine pâyeler eklemenin, bir saz fotoğrafı ile ozan ve âşık, iki şiirle “ şair, yazar, araştırmacı…” namını almanın da bir sorumluluğu ve gereği vardır. Bazıları sessiz güler bazıları da canına tak eder ve ortaya döker.
Edebiyat Defterindeki hemen her hece yazan arkadaş hakkında az çok bilgi sâhibiyim ama üstad Mustafa Ceylan gibi yapmayı değil genel anlamda dokunmayı seçtim şimdilik. Bir gün buna gerek görürsem de yapmaktan çekinmem.
Şu acaba bir savunma olur mu?
“- Efendim, ben sizden böyle bir şey istemedim. Benim duygularım ve düşüncelerimi eleştiremezsiniz !“
Hiç kimsenin kağıda dökülmemiş, siteye, dergiye eklenmemiş duygularıyla ilgilenmiyoruz elbette. Ama ortaya bir ürün konup arz ediliyorsa ve olumlu anlamda yorumlar mutlu ediyorsa şiir adına bazılarına elbette bazı şeyler söylemek düşecektir. Vakti zamanında “ neşter “ adıyla böyle bir girişim başlamıştı ama ömrü çok uzun sürmedi. Neden sürmediğini hepimiz gayet iyi biliyoruz ama dillendiremiyoruz. Hele hele mahlaslarında ya da isimlerinin başında “ şair, ozan “ yazanların böyle bir savunması hiç olmamalı bence. Meydanı boş, şiiri sâhipsiz zannetmek olsa olsa ancak bir gaflet olur.
Bu konuda çok rahatsız olan ve donanımlı olan birçok arkadaşımızın belki küskünlük belki azınlık kalmaları ve sözlerin itibar görmemesi, aksine hedef olmaları nedeni ve bilginin çok ucuz olmadığını kafala kazımak adına sessizliğe bürünmelerini bir yandan anlayabiliyor diğer yandan da çok tasvip etmiyorum.
Susmak çözüm mü?
Öylesine ilginç ve can sıkıcı olaylara şâhit oluyoruz ki değerli Doç Dr. Asım Yapıcı’nın “ Şair ve Şizofren “ yazısının onlarca tefsirini âlemimizde yapmaktan geri duramıyoruz. Yaptığı bir yorumun karşılığı olan yorumu yapmamanın kul hakkı kapsamında değerlendirileceği ve hakkını helal etmeyeceğini dillendirenden, Defter üzerinden attığı ve mesaj bölümünde kayıtlı olan bir mesaja verdiğimiz cevabı “ efendim benim şiirimi ve mesajımı değiştirdiniz “ diyene, canı sıkılmasın diye yorum bölümüne değil de özel mesajla şiiri hakkında görüşlerimizi ya da eleştirilerimizi getirdiğimizde bunu “ özel ilgiye “ çekebilecek kadar ” bu da olur mu “ deyip şaşkınlığımızın zirvelere tırmandığı onlarca olayı yaşıyoruz burada. Evet, şiiri işiyle uğraşanların çok normal insanlar olmadığını kendimizden biliyoruz elbette ama bu kadar mı yani? Velhâsıl, dertliyiz! Derdimizin kaynağı şahsi hesaplarımız, günlük kazançlarımız, menfaat ve çıkarlarımız değil şiirdir. Bu derdi ve sorumluluğu taşıyanların ellerini taşın altına sokmaları ve işin bir ucundan tutmalarının çok gerekli olduğunu düşünüyorum. Hamdolsun, sitemizde bu duyarlıkta arkadaşlarımızın olduğunu biliyor ve bundan son derece de memnunum.
İnanıyorum ki herşey aslına rücû edecek!
Ama bugün ama yarın…
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz
Yorumlar
27.10.2019 21:29:33
Amoxicillin Clavulanic Acid Pregnancy Pain Meds Online Overnight generic cialis overnight delivery Il SĞ ĞЂвЂњРІВ»r D'Acheter En Ligne Priligy Cialis Fermo Posta Amoxicillin For H Pylori
28.3.2015 10:16:11
söylenecek çok şey var şiir ve şair hakkında da söylemiyorum ,demiyorum kısmetse bir gün bir sohbette karşılıklı konuşmak isterim bir edebiyatçı ,edebiyat öğretmeni olarak saygılar efendim.
|
|
