|
 |
 |
Oflu Şiirleri / Son Kalenin Düşüşüne
 Son Kalenin Düşüşüne Çatırdayan gök değil bir göğüs kafesidir
Ses, düşen son kalede çöken burcun sesidir!
Otuz beş asır sonra yine sensin gündemde
Eskiden daha mâsum (!) daha temizsin (!) hem de ;
Öyle ki; Yusuf bile seninle anılıyor
Potifar’ın utancı pâyedir sanılıyor
Bilmem iz’anım mı kıt, akıl mı yanılıyor?
Bu kadar mı bozuldu, sulandı mı hâfızam?
Yoksa içtihad ile hükümler mi değişti?
Bir ben mi kaldım aksi, neden kendimle niza’m?
Dünün doğrularıyla bugün neden çelişti?
Gül artık! Müridlerin tüm günahını sildi
Kına yak! Iğrıbında elif bile eğrildi.
Affedilmiş olsan da hep şüphemde saklısın
Vahşî ve Hind misâli yüzüme yasaklısın;
Çünkü sen, bir zamanlar ihanetle adaştın
Hırs ve desiselerde kendini bile aştın
Usul usul sevdanın dergâhına yanaştın
Şimdi sen, sırtındaki her vebâli attın da
Bütün yaptıklarından temizlendin öyle mi?
Şimdi sen, dallarını aşlayıp uzattın da
O berbat köklerinden filizlendin öyle mi?
Say ki, af sonrasında sen, eski sen değilsin
İyi de, o lekeyi dimağım nasıl silsin?
Bir büyük peygamberi zindana attıransın!
Ve bir eşe en ağır utancı tattıransın!;
Bundandır tiksinirim, irkilirim adından
Hâlâ kulaklarıma düşmanım feryadından
Ama görüyorum ki memnunlar “ murad ” ından!
Varsın, o cüce boyun göklere erdirilsin
Merkezinde sen olan mâbed ancak havradır!
Varsın, ayaklarına halılar serdirilsin
Zamanın değerleri indî’mde paçavradır!
Bu nasıl bir bozulma, ne büyük bir çöküştü?
Yazık! Yiğitler göçtü, son kalemiz de düştü!
Ne anlatırsan anlat hep terane olacak
Şu sözüme cevap ver: - ihanet ne olacak?
Hâlâ mı gönülleri saflıkla bürüyorsun?
Hâlâ mı “ af “ kozunu önüme sürüyorsun?
Hâla mı alnın açık, başın dik yürüyorsun?
Uzak dur! Bedenime rüzgârın ilişmesin
Soluduğun havayı kendime haram bildim
Uzak dur! Hiçbir yerde yolumuz kesişmesin
Sürdürdüğün davayı kendime haram bildim
Düş aşkın yakasından! Azıcık nefes alsın
Seninle hesabımız rûz-i mahşere kalsın!...
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz İstanbul - 21 Haziran 2011 Yorumlar
Henüz yapılmış yorum yok
Yorum Yapın
|
