|
 |
 |
Oflu Şiirleri / Dosta Mektuplar (1)
 Dosta Mektuplar (1) Beni başkasıyla karıştırma dost! Öyle kurusıkı atmayı bilmem. Semâdakilerle yarıştırma dost! Işık vermesem de batmayı bilmem! Mizacımın mührü Kafkas rüzgârı Yaz, kış eksik olmaz zirvemin karı Sevsem de sertliği; izzet, vakarı Mâsuma kaşını çatmayı bilmem! Menfaat uğruna atamam takla Aynı saffa girmem hiçbir alçakla Yolum kesişse de dönek, kaypakla Nâmerdi mertlere katmayı bilmem! Bünyem kabul etmez ne ek ne yama Düşmem gerekirse düşerim gama Düşmanım gün görmez elbette, ama; Onu korkak gibi satmayı bilmem! Başa taç ederim teri, emeği Ne “ ben “ i severim ne “ ben ” demeyi “ Haset ” kazanında pişen yemeği Açlıktan ölsem de tatmayı bilmem! Kisbetim çürükse çıkmam meydana Salâvat getirmem dostsam şeytana Gücüm yetmese de cenkte aslana “ Tilki gölgesinde yatmayı “ bilmem! Bana ne âlemin türlü suçundan! Vazgeçmem Meryem’in “ sus! ” orucundan Çarpık havâdisin tutup ucundan Gıybet ve iftira etmeyi bilmem! Dalkavuğun methi yaraşmaz bana Yüzüme denmeyen ulaşmaz bana! Sineğin mikrobu bulaşmaz bana Midem bulansa da sıtmayı bilmem! Açıkça söylerim kime ne dersem Şâh olmam riyayla maksuda ersem Bir sîmaya bakıp eğer gülersem Ardından çukura itmeyi bilmem! Hayat bu…Gün gelir düşsem de dara Kemik hevesiyle etmem müdârâ Varsın bülbül olsun çekilen dâra Baykuş makamında ötmeyi bilmem! Kelâmım usûlsüz, notasız değil Ama kul sözüdür! Hatasız değil Zamane ritmine verip de meyil Ağzımdan çıkanı yutmayı bilmem! Hiç haz alamadım şakşak, lâklâktan Bilirim küpteki sızar çatlaktan Kendi ahırdayken sesi otlaktan Gelen bir davarı gütmeyi bilmem! Aşk demem! Her lâhza anamamışsam Aşk demem! Hazzıyla kanamamışsam Yunus’u yakanla yanamamışsam Taptuk ocağından tütmeyi bilmem! Beklerim ihtiyaç duyduğu anı Ona adamışım canlarca canı Rabbime and olsun! Aziz vatanı Haham kantarıyla tartmayı bilmem! “Bir şans daha “ dese eski ucûbe “ Denenmiş denenmez “ sözü tecrübe! Büyük konuşmaya etsem de tövbe! Kirli sâbıkayı yırtmayı bilmem! Nâdimden günahı paklamak için Çokça cehd ederim saklamak için Ama bir densizi aklamak için Rezil suçlarını örtmeyi bilmem! Emelim olsa da huzur, sükûnet Hak edene cevap veririm elbet! Duramam! Kendime desem de “sabret” Hem de usul usul dürtmeyi bilmem! Çok çentikler vardır hırçın asâmda Geçmişimin kaydı durur masamda Ömrümü hayr ile doldurmasam da Laylaylom peşinde sürtmeyi bilmem! Elbette bedenim dönüp aslına Bir gün başlayacak hesap faslına Ruhum ulaşmadan gerçek vasl’ına Bir kuru salâyla gitmeyi bilmem; “Bitti “ denilse de bitmeyi bilmem!... Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz İstanbul – 14 Mayıs 2011 Yorumlar
Henüz yapılmış yorum yok
Yorum Yapın
|
