Oflu Şiirleri / Zincirleri Kırışıma
_________________Diriliş Arzusu
Çek kirli ellerini günahkâr bedenimden!
Henüz kokuşmuşluğun değmemişken ruhuma.
Gafletlerle ayırıp var oluş nedenimden
Türlü kılıflar buldun rengârenk mekruhuma!
Bilirim mâceranı Âdem ile başlayan
Ve Havva gafletiyle kurduğun panayırı
Azazil’ le hızlanıp rahmetle yavaşlayan
Uçurumlara doğru akıl almaz her seyri.
Güç, saltanat bahsinde Firavun’la avunup
Karunî tezgâhlarda hayâl pazarlıyorsun!
İbrahim edâsıyla Nemrutları savunup
Ateşin kucağında gülü azarlıyorsun!
Rahmet okutuyorken balıklara hâfızan
Sende diri ne varsa benim hükmümce ölü
Geçmişten ders almadın, ufukta yeni cezan
Hâlâ en derin göl’ ken önümüzde Lût Gölü!
Dünya! Çek ellerini sana benden pâye yok
İstemem himmetini sen himmet dilenirken
Birazcık onurluysan Mutlak Kudret’e diz çök!
Zamanın kalburunda son tanen elenirken.
İnancımı sarmıyor sende örülen hırka
İnşirahî neşterin doyumsuz hazzındayım
Nekâhetime değen nur; Muhammedî marka
Gönüller Sultanı’nın: “ - af af! “ Niyazındayım.
O kapıya yöneldim, " vaadi haktır; Hakk’ın "
Karanlık eşiğinden asla geçmeyeceğim!
Kalan ömrüm düğündür, kutlu olsun firakın!
Sende filiz açsam da senle göçmeyeceğim!...
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz İstanbul – 2006
( Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|