|
 |
 |
Oflu Şiirleri / Veda Vakti
 Veda Vakti Hoşça kal! Gönül penceremden uçan kelebek: Rüzgârla gittiğin yerde kal artık Güz yağmurlarında dert; öbek öbek Sevgiyle açanlar kuru dal artık! Hoşça kal sevdiğim! Hoşça kal artık. Bahar özlemleri düşüp hazana Bedenim bir çıra şimdi sûzana Teslimim yarını kader yazana Âzat et ruhumu, bırak; sal artık! Hoşça kal sevdiğim! Hoşça kal artık. Kalmasın mâziden hâtıra, anı Çile; bu ateşin görünmez yanı Yanmaya düşünce sevdanın yönü; Yürek feryat eder, diller lâl artık! Hoşça kal sevdiğim! Hoşça kal artık. Acı veriyorsa duymak ismimi Çıkar hâfızandan, unut cismimi Kalmışsa bir yerde yırtıp resmimi; Yerden yere vurup taşa çal artık! Hoşça kal sevdiğim! Hoşça kal artık. Gidişin olmasın dönmene engel Mutsuzsan düşünme, bekleme; dön, gel! İstersen kabrime düştüğüm gün gel Son bir selâmımı son kez al artık! Hoşça kal sevdiğim! Hoşça kal artık... Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz İstanbul – 2005 ( Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.) Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
