Oflu Şiirleri / Üstad’a Mektup
Üstad’a Mektup
" Mehmed’im sevinin başlar yüksekte!
Ölsekte sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu teker kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir! "
( Necip Fâzıl Kısakürek )
Ekilen tohumlar yeşerdi bugün
O altın başaklar solmadı Üstad.
Geceye sarkıyor gündeki düğün
Mehmet’ler ezâdan yılmadı Üstad;
Tekerlek tümsekte kalmadı Üstad !
Siyah bulutları dağıttık bir bir
Semâ pırıl pırıl; kayboldu zifir
Büyücü ölünce bozulan sihir:
Kâbusla uykuyu bölmedi Üstad;
Tekerlek tümsekte kalmadı Üstad !
Göçtü ve göçüyor çıplak krallar
Günah çıkarıyor çarpık kurallar
Köhne beyinlerin tuttuğu dallar:
İtibar dilendi; bulmadı Üstad;
Tekerlek tümsekte kalmadı Üstad !
Geçmiş zamanların bıçkın afili
Devran döndüğünde gördü sefili!
Abdestsiz hünkârı; hünkâr mahfili:
Bu defa içine almadı Üstad;
Tekerlek tümsekte kalmadı Üstad!
Artık tarih oldu keskin Kılıç’lar
Komediye döndü an’da andıçlar
..Ve, büyük yargıda eski yargıçlar!
Onların cezası dolmadı Üstad;
Tekerlek tümsekte kalmadı Üstad!
Sakarya coşunca başka akıyor
Çile okutanlar çile okuyor
İnan, güller bile başka kokuyor
Gül’e harp açanlar gülmedi Üstad;
Tekerlek tümsekte kalmadı Üstad!
Üstad! Makamında var rahat uyu
Fareler terk etti ezanlı köyü
Besmele ve nâs’la bozuldu büyü
Yaşlı gözler saç, baş yolmadı Üstad;
Tekerlek tümsekte kalmadı Üstad!
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz
İstanbul - 30/08/2007
( Not: Her sitede adımın ve
şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek
tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin
vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
