Oflu Şiirleri / Tefekkür Vakti
Tefekkür Vakti
Bir küçük pencereden canlanıp hâtıralar
Yaşarım bir mâziyi sayfa sayfa yeniden
Beynime hücum eden türlü türlü âralar
En ücra köşelerden çıkıverir âniden:
Sanki iki parçayım bir bütünde birleşen
..Ve toplamım ne yapsam eksiden kurtulmuyor
Sol yanımdır durmadan sağ yanımla hırlaşan
Öyle hevâsı var ki; yenilip yutulmuyor.
Bir sıyırsam ruhumu siyahından gecenin,
Kuşatsa benliğimi vahdetin gerçek usu
Esiri olur muyum sulanmış “tek hece”nin?
Mahkûm edebilir mi nefsin renkli kâbusu?
Vakit silkinme vakti; tefekkür, yargı vakti
Hırs gazından arınsın gururun yelkenleri!
Yaradan’dan ötürü esere saygı vakti
Varsın biraz acıtsın O’nun ham dikenleri.
Benlik mimarisinde depreme hasret niye?
Gönül! Fay hattındaysan mezun etmez bu okul.
Her geçen zaman zülken; an, dakika, sâniye
Ya dergâh ol dönsünler ya dönecek dergâh bul !...
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz
İstanbul
- 2006
( Not: Her sitede adımın ve
şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek
tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin
vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
