Oflu Şiirleri / Sırası Gelince Ağlamanın
Sırası Gelince Ağlamanın
Yaşarsan eğer!
Yıllar geçip bir gün yaşlandığında:
Geçmişe ağlarsın, güne ağlarsın!
En değerlilerce dışlandığında;
Yarınlara küsüp, düne ağlarsın!
Boğaz düğümlenip zihin dalınca,
Sâbit bakışlarla gözler dolunca,
Mâzi, her duvara desen olunca;
Yanıp, dönüp, çöküp; yine ağlarsın!
Uçunca kuşların altın kafesten,
Sesine ses gelmez bir can, bir sesten,
Yüzünü okşayan ılık nefesten;
Vazgeçip, buzlaşan yöne ağlarsın!
Vârissiz vasiyet yazdığın zaman,
Unutulduğunu sezdiğin zaman,
Aynalarla akdî bozduğun zaman;
Alkışta kaybolan üne ağlarsın!
..Ve, artık ömürle yarıştığında,
Cilvesiz, edâsız kırıştığında,
Çukur çukur olup buruştuğunda;
Deriye ağlarsın, tene ağlarsın!
Fırsat bulamazken halaydan, cazdan,
Ders çıkarmak yoktu hiç bir ikazdan.
Akort bozulunca o kırık sazdan;
Kaçıp da döndüğün dine ağlarsın!
Pusulasız kalıp şaşırdığında,
Yelkeni hiçlerle şişirdiğinde,
Başını ellere düşürdüğünde;
Elife yas tutup, sine ağlarsın!
Anbean kaderi insan yaşar da,
Bilmez şer hayırda, hayırsa şerde.
O siyah saçlara aklar düşer de;
Saate ay, aya; sene ağlarsın!...
Oflu / Mehmet Emin
Türkyılmaz
İstanbul
- 2007
( Not: Her sitede adımın
ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin
tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına
izin vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
