Oflu Şiirleri / Hırçın Sevda
Hırçın Sevda
_____________Aşkı Oflu’laştırana ;
Dalga dalga gelirken deniz hep sen kokuyor
Balıklar suya vurmuş taşıdığın değerden
Her yazdığım sanadır, herkes seni okuyor!
Yine sâhile vurdum bakıp vurduğun yerden.
Hani, yaslandığında sırtın ıslanmıştı ya
Kumsal o günden beri yamaçlara küs gülüm!
" Patavatsız " nâmıyla gözden
düşen o kaya
Başıboş dalgaların sığındığı üs gülüm.
Bilirsin, hırçınlığı bitmez Karadeniz’in
Bir durulur bir kopar; sırrına akıl ermez
Bunca fırtınalarda silinse bir tek izin
Bırak bana gülmeyi! Kendine selâm vermez.
Her sabah yeni baştan başlayıp telaşları
Güneş batana kadar burada böyle hayat
Topuklarına değen şanslı çakıl taşları
Yine koro olmuşlar; dillerde o nakarat:
“ - Saçlarının boyuyla servi düşerken
âha;
Kaşlarında hilâli görmeye dayanır mı?
Endamının tasviri ne büyük dert izaha?
Senden aşk rengi alan başka renk
boyanır mı?
......................................................... ”
Şiir sensin, hece sen, zaman; gündüz, gece
sen
Baktığım her noktayı bölüp bölüp gelensin
Âlemlere sığmaz ki içimdeki nice sen!
İzin ver hayâline hasretim gölgelensin.
Can değil candan öte; miracısın gönlümün
Özlemleri çıldırtan bir deli sevdasın sen!
Bir tek sen, sadece sen ilacısın gönlümün;
Aşkı Oflu’ laştıran bir aşk- ı şeydâsın
sen...
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz
İstanbul - 2007
( Not: Her
sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin
alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim
sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|