Oflu Şiirleri / Gidişinin Ardından (3)
Gidişinin Ardından (3) " Gel! " Emriyle giden
sevgiliye ;
Yine bir ramazanda, yine başucundayım
Yaprak hışırtısını ürkütüyor sessizlik
İftarsız son sahurun hala orucundayım
Kâbus gibi beynime çöker durur sensizlik!
İsyana gücü yetmez susar, infiâl ağlar
Haramların seyrine yaş döker helâl ağlar
Duygular furyasında susup çağlayanım da;
Zihnime kıyamayıp vazgeçen suâl ağlar!
Saymadım, kaç ezandı üzerime okunan ?
Kaç binaya harç oldum imarsız ve iskânsız ?
Bedenime değen çok, ruhuma yok dokunan
Öyle bir yer açtın ki doldurması imkansız !
Minareler yas tutar, ezanda Bilâl ağlar
Kader tecellîsine ad olan muhâl ağlar
Senden önce gidince en son ağlayanım da;
Yaşı kurumayana ağlarsa Nihâl ağlar!...
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz
İstanbul – 2007
( Not: Her sitede adımın
ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin
tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına
izin vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
