Kaybolmak istiyorum... Unutturup adımı;
Hiç yaşamamış gibi yokluğumu yazayım
Varsın güneş görmesin attığım ilk adımı
Benim ömrüm yetmezse şiiri sen yaz: ayım!
Geceye bağdaş kurup yıldızlara yaslandım
Kırpıp umutlarımı mâtemimle yaslandım.
Bir zamanlar mehtabı kıskandırıp doğardık
Şimdi günü karartır kıyısında yüzdüğüm
Ya alıp götür beni ya ufkuma doğ artık!
Sesim öyle kısık ki; her hecemde yüz düğüm
Dökemedim derdimi, yıllar boyu kanadım
Sana uçmak istedim ama kırık kanadım.
Sırtımda; vebâllerle dolu günah sandığım
Dizlerimi bükmüşken kıldığım namaz mıdır?
Musîbet ve çileyi kefâreti sandığım
“Vefasız adam” diye aldığın nâm az mıdır?
Nerede ruhun akdi; ervahtaki belâsı?
Lâhza lâhza tattığım; caymanın bin belâsı!
Bir mumun etrafında dönmek nasıl yarıştır?
Ötelenmiş meblâğın taksit taksit borcu mu?
Dilediğin kulvarda beni benle yarıştır!
Bir musîbet; bin çile! Ödeyeyim borcumu
Arapsaçına dönmüş her bir yolum kördüğüm
Kâbusları korkutur; gece gündüz gördüğüm!
Zamanı durdurup da sana doğru aksaydım
Ruhumu boyayan renk boyar mıydı kalemi ?
Sabahları ağlatıp, aynalarda ak saydım
Hâk ile yeksan etti gerçek; gönül kalemi!
Mavi yazmak neyime, umuda oruç dilim
Genzimde acı bir tat, yüreğim; dilim dilim!
Bu neyin âhı yârab! Neden çok ağır yüküm?
Ayağıma dolanan bir mâsumun izi mi?
Hayat mı bana külfet, ben mi hayata yüküm?
Sildirsem mi yaşamdan ize hasret izimi? !
Eski benden eser yok, hâlden hâle düşmüşüm
Meramımı anlatan arzıhâlde düşmüşüm.
Söyle! Yine ben miyim rüyalarda gördüğün?
Ne olur; bulutları aralayıp gülümse!
" Biz " i bizden koparan kör olası kör düğün !
Soldurur mu bir gülü; eğer benim gülümse?
Uzat gönlünü ölçsün gönlüme kaç karıştır
Al benden geçmiş beni, sar; toprağa karıştır!...
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz İstanbul – 2007
( Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin
olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da
blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin
vermiyorum.)
