Oflu Şiirleri / Samimiyet
Samimiyet
" Zamane " sözüyle isimlense de;
İçinde yaşanan zaman değilim.
Mertlik, encamıyla hasımlansa da;
Nâmertten dilenen " aman! " Değilim!
Dolaşmam baykuşun öttüğü bağda
Rol almam mazluma örülen ağda
Hele, zirvesini kaybetmiş dağda
Âheste dolanan duman değilim!
Sömürüyse düzen; siyaset hîle
Hep yoksula düşer bitmeyen çile
Bayramda Hak için kesilsem bile;
Fakire gitmeyen kurban değilim!
Yanlış doğrulara göz yuma yuma
Din bezirgânları dönmüş medyuma
Tesettür düşmüşse eğer podyuma;
Modaya sarılan türban değilim!
Helâli, haramla karıştıranla
Kardeşi, kardeşle vuruşturanla
Nefreti, sevgiyle yarıştıranla;
Birlikte savrulan harman değilim!
Sevgisiz ateşte nedir ki tüten ?
Ne kadar âcizdir; başlarken biten!
Anneyi unutup, babayı iten;
Hayırsız evlada derman değilim!
Nasıl sâhip çıksın soysuz, soyuna?
Sahneyi kuranla girer oyuna!
Eğer saldırırsa bir kurt, koyuna;
İtibar görecek ferman değilim!
Muktedir değilsem; olmam iktidar
Yakışmaz ki bana kendini inkâr
Ne taçsız kralım, ne sahte hünkâr;
Fâni saltanatta sultan değilim!
Yunus ocağında yanıp, pişmeden
Hasret ateşiyle çöle düşmeden
Sevdası uğruna dağlar aşmadan;
Aşkla anılacak yaman değilim!
Hem ehlibeytim ben, hem ehlisünnet
Servetim; hoşgörü, düşmanım; minnet
Adım; samimiyet, ihlasım zînet;
Riyakâr gönülde iman değilim! ...
Oflu / Mehmet Emin
Türkyılmaz
İstanbul
- 2005
( Not: Her sitede adımın
ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin
tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına
izin vermiyorum.)
Yorum: Mustafa Zorla
Your browser does not support the audio element.
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.