Bahtiyar Vahabzade Şiirleri / Arzusuz Yaşamak Arzusu
ARZUSUZ YAŞAMAK ARZUSU
Arzudan yeşerir her türlü belâ,
Yerinden oynadar çark-ı feleği.
Mutlu o insan ki, onun dünyada,
Ne bir arzusu var, ne bir dileği!
Yarın boşalacak, bugün dolanlar.
Şerde de, bir başka hayır varıymış.
İstekten, arzudan yoksun olanlar,
Dünyanın en zengin adamlarıymış.
Arzular, istekler sine dağımdır,
Arzusuz yaşamak azadlığımdır.
Böylesi seyreder hayatı genden
Onun yolu hamar, keyfi çağ olur.
Arzu ele yük ki, onun omuzdan,
Ne atmak, ne satmak, ne varmak olur.
Arzular peşinden öyle yürüdüm,
Yüreğim sıkıştı, gözüm karaldı.
Bir zaman gafletten uyanıb gördüm,
Bana boşu boşuna yürümek kaldı.
Çizmeler variken, çarık istedim.
Her zaman kısmetten artık istedim.
Sanırdım az oldu yokumdan varım,
Nefsimi yedirdim, doymadı, Vallah,
Benim arzularım, temennalarım,
Beni yaşamağa koymadı, Vallah.
Şimdi bir arzum var: Danıb her şeyi,
Arzusuz dileksiz, kalmak isteği.
Bu gülünç arzuya güldüm doğrusu,
Yaşamak mümkün mü mukavva gibi?
Arzusuz yaşamak! Bu istek özü,
Meğer başqa türlü arzu değil mi?!
1) Genden - uzaktan,
2) Hamar - pürüzsüz,
3) Keyfi çağ - keyfi yerinde,
4) Danmak - inkâr etmek
Bahtiyar VAHABZADE
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
