Cahit Sıtkı Tarancı / Eserleri
Yazın
Yaşamı
Yazmaya okul yıllarında başladığını söyleyen Tarancı, şöyle demektedir:
"Edebiyata karşı duyduğum heves Fransız Mektebine kadar gider. Annemden
uzakta bulunmam, mektepteki yabancı ve kasvetli hava zaten mariz olan ruhumu
büsbütün karartmıştı. Annem yazdığı uzun mektuplarda bu karanlıkları biraz da
sınıfta okuduğumuz edebî parçalardan ilham alarak, parlak kelimeler, göz
kamaştırıcı teşbihler ve süslü cümlelerle anlatmaya çalışıyordum".
Tarancı, ilk şiirinin, "yirmi kadar manzumesini götürdüğü ve tek bir
manzumeyi seçen" Halit Fahri (Ozansoy) tarafından Servet-i Fünun
dergisinde yayımlandığını belirtmekte ve "imzamı gördüğüm gün yirmi dört
senelik hayatımda bir işini bir daha bilemeyeceğim bir esvinç içinde idim"
demektedir. Muhit dergisinde de şiirler yayımlayan (1930) Tarancı, sonraki
yıllarda Varlık, İstanbul, Doğuş, Yaratış gibi dergilerde yazı hayatını
sürdürmüştür.
Takma adlarla ve imzasıyla ara sıra öykü de yazan, ama bunları şair kimliğine
yakıştıramayan Tarancı, yaşamının sonuna kadar eksilmez bir aşkla şiire bağlı
kalmıştır.
Tarancı, "Otuz Beş Yaş" adlı şiiriyle C.H.P. Yarışması'nda birincilik
kazanmıştır (1946).
YAPITLARI
Şiir:
Ömrümde Sükut (1933),
Otuz
Beş Yaş (1946),
Düşten
Güzel (1952),
Sonrası
(1957).
Düzyazı:
Ziya'ya Mektuplar (1957 - Z.O. Saba'ya yazdığı mektuplar). Şairin gazetelerde
kalmış
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
