Hece yapısı ve Satır Sonunda Kelimelerin Bölünmesi
Türkçe’de kelime
içinde iki ünlü arasındaki ünsüz, kendinden sonraki ünlüyle hece kurar:
a-ra-ba, bi-çi-mi-ne, in-sa-nın, ka-ra-ca, alt-lık, al-dı.
Kelime içinde yan yana gelen ünsüzlerden sonuncusu kendisinden sonraki ünlüyle,
diğerleri kendilerinden önceki ünlüyle hece kurar: bir-lik, sev-mek, Türk-çe,
Kork-maz.
Batı kökenli kelimeler, Türkçe’nin hece yapısına göre hecelere ayrılır:
band-rol, kont-rol, port-re, prog-ram, sant-ral, sürp-riz, tund-ra, volf-ram.
Türkçe’de satır sonunda kelimeler bölünebilir, fakat heceler bölüne¬mez. Satıra
sığmayan kelimeler bölünürken satır sonuna kısa çizgi (-) konur.
Burasını ilk defa görüyormuş gibi duvarlara, perdelere, möblelere, eş-yalara bakıyor,
hayret ediyordu. Bütün bu muhitte Türk hayatına, Türk ruhu- na ait bir gölge,
bir çizgi bile yoktu. Birden Bursa'daki çocukluğunun geçti-ği babaevini
hatırladı; sofada rahat ve beyaz örtülü divanlar vardı. (Ömer Seyfettin)
Bitişik yazılan kelimelerde de bu kurala uyulur: ba-şöğ-ret-men, il-ko-kul,
Ka-ra-os-ma-noğ-lu.
Ayırmada satır sonunda ve satır başında tek harf bırakılmaz:
................................... u-çurtma değil,
..................................uçurt-ma;
................ müdafa-a değil,
.......................... müda-faa;
Kesme işareti satır sonuna geldiğinde yalnız kesme işareti kul¬lanılır; ayrıca
çizgi kullanılmaz.
...................... Edirne'nin...
............................ Ankara'
.................. 1996'da...
( Kaynak: TDK )
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
