Oflu Şiirleri / Büyük Vebâl: Kul Hakkı
Büyük Vebâl: Kul Hakkı
Kul hakkı bir büyük borç, büyük leke sîmaya
Dedikodu, iftira, gıybet düşmesin dile
Farazî düşünceler asla gelmez imaya
Hepsi bir cüz şeytan’dan; bir entrika, bir hîle.
Gıybet: bir kardeşinin çiğ etini yemektir
İftira: lekelemek; kurşun sıkmak demektir
Dedikodu: huzuru bozmak için emektir
Gerek var mı dikeni sardırmak gonca güle?
Ne diyordu erenler: - lâl dillere hece ol
- Kusurları örtmeğe bir karanlık gece ol
- Bırak böbürlenmeği, tevazuyla yüce ol
- İfşa etme dostunu, maskara etme ele !
Nedir paylaşılmayan, nedir bu kısır döngü?
Bizler âdemoğluyuz, biri; birinin dengi
Çeşit çeşit olsak da rengimiz fâni rengi
Değer mi bunca öfke ölümü bile bile.
Nefsim! Silkelen artık; yolun sonu görüldü
Senin çekmelerinle huzur hattı gerildi
Sanma ki ölümsüzlük sana pâye verildi
Ya tövbe et, ya katlan; sonun bir büyük çile !...
Oflu / Mehmet Emin Türkyılmaz
İstanbul - 2005
( Not: Her
sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin
alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim
sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)
Yorumlar
İçerik yoruma kapalıdır.
|
